Missionary Daniel Oh./Asia News Agency= Daniel Oh

Sa isang malinaw na asul na kalangitan biglang dumating ang mga kulog at bumagsak mula sa malinaw na kalangitan na senyales ng malungkot na balita.

Inaasahan kong hindi ito mangyayari sa amin.
Kung ito ay isang panaginip, Gusto kong kurutin ang pisngi ko at gisingin ang aking sarili.
At iyon nga ang nangyari.

Ako ay masaya, talagang masaya.
Salamat sa Diyos na pinahintulutan niya ang buhay sa sinapupunan.

Ang nagbibigay ay ang Panginoon, at ang mag-aani nito ay ang Panginoon.

Tumagal nang ilang araw para gawin ang pag-amin na ito.

Nang gabing iyon, naghihintay ako na baka may dumating.
Gusto kong mag-aliw. Nais kong umiyak nang malaya.

Tinignan ko ang aking mga contact upang makita kung sino pa ang pwedeng makausap.
Gayunpaman, wala kahit isa.
Walang tao sa lugar nang aming pinagmimisyunan.
Wala akong mapagsabihan.

Sa kabutihang palad, Ako ay natutuwa dahil ang Diyos ay sumasa akin.
Sapagkat, maaari tayong umasa sa Diyos higit sa mga tao.
Siya lang ang magbibigay-aliw sa ating lahat.

Minsan ang bawat sandali ay aking gamot.
Ang mga paghihirap ay nagbibigay lakas sa mga tao.
Kami ay mahina kaya umaasa kami sa Diyos.

“Nagtitiwala ako sa iyo, at gusto kong marinig ang tinig ng iyong pagmamahal tuwing umaga. Ang aking kaluluwa ay nakasalalay sa Panginoon